Indeks glikemiczny to parametr, który określa wpływ danego pokarmu na poposiłkowe stężenie cukru we krwi. Porównuje efekt spożycia węglowodanów zawartych w konkretnym produkcie do efektu spożycia tej samej ilości czystej glukozy.
– Częste spożywanie dużej ilości produktów o wysokim indeksie glikemicznym doprowadza do ciągłych skoków cukru we krwi, co nie jest dobre dla naszej trzustki, która musi cały czas wyrzucać insulinę i zmniejszać poziom cukru – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Agnieszka Sienkiewicz, doradca żywieniowy firmy Organic Farma Zdrowia.
Indeks glikemiczny większości produktów wysokoprzetworzonych jest bardzo wysoki, np. w przypadku bułki kajzerki wynosi 85. Oznacza to, że jej spożycie zwiększa stężenie cukru we krwi w 85 proc. w porównaniu do czystej glukozy.
– Sztandarowe pokarmy o niskim indeksie glikemicznych to produkty pełnoziarniste, czyli zarówno razowe pieczywo, makarony, kasze, pełne ziarno, jak i warzywa. One powinny stanowić podstawę jadłospisu – mówi Agnieszka Sienkiewicz.
Niski indeks glikemiczny mają również rośliny strączkowe, takie jak fasola, soczewica, ciecierzyca, groch oraz soja.
Indeks glikemiczny nie jest jednak idealnym narzędziem klasyfikującym pokarmy korzystnie wpływające na gospodarkę cukrową. Za bardziej użyteczny parametr uważa się obecnie ładunek glikemiczny, który bierze pod uwagę również zawartość węglowodanów w porcji danego produktu. W przypadku winogron indeks glikemiczny wynosi 59, natomiast ładunek glikemiczny już tylko 11. Owoce te w dużej części składają się z wody, dlatego ilość węglowodanów spożywana w standardowej porcji winogron jest niewielka.
Zarówno indeks, jak i ładunek glikemiczny powinny być brane pod uwagę jedynie w przypadku produktów węglowodanowych i nie mogą być jedynym wyznacznikiem zdrowotności diety. Przykładowo, indeks glikemiczny golonki wieprzowej ze skórą wynosi 0.
Źródło: Agencja Informacyjna Newseria Lifestyle
